مقایسه کشت پاییزه چغندر قند با بهاره

“چغندرقند یکی از محصولات کشاورزی مهم است که به عنوان مواد اصلی در تولید شکر مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین، ملاس چغندرقند به عنوان یک محصول جانبی مهم در صنایع تولید مواد شیمیایی، مخمر، الکل، مواد دارویی و خوراک دام نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در ایران، به دلیل شرایط آب و هوایی متنوع، می‌توان چغندرقند را به دو صورت کشت کرد: کشت پاییزه (کاشت در پاییز و برداشت در بهار) و کشت بهاره (کاشت در بهار و برداشت در پاییز). بر اساس شرایط محیطی و چالش‌های مختلف، کشت پاییزه برخی مزایای بیشتری نسبت به کشت بهاره دارد. در این مقاله، تفاوت‌ها و مزایای کشت چغندرقند بهاره و پاییزه را بررسی خواهیم کرد.

چغندرقند

چغندرقند یک گیاه دوساله است که در سال اول ریشه و غده اصلی را تولید کرده و در سال دوم، پس از تجربه سرما، ساقه گل‌دهنده و بذر تولید می‌کند. این گیاه مقاوم به شوری است، اما در مراحل رشد ۴ تا ۶ برگی به شوری آب و خاک حساسیت نشان می‌دهد. خاک مناسب برای کشت چغندرقند باید خاکی با بافت متوسط و حاوی مواد آلی باشد. عمق خاک زراعی نیز نباید کمتر از ۶۰ سانتی‌متر باشد. تناوب کشت چغندرقند با گیاهان دیگر نیز تأثیر مهمی در بهبود عملکرد آن دارد، و تناوب با گندم یا جو انجام می‌شود.

کشت پاییزه یا بهاره

در سراسر جهان، چغندرقند به دو صورت بهاره و پاییزه کشت می‌شود. یکی از عوامل محدود کننده در کشت پاییزه چغندرقند، ساقه‌روی (بولتینگ) گیاه است. ساقه‌روی به معنای ورود گیاه به مرحله تولید بذر است و این مرحله ممکن است عیار چغندرقند را کاهش دهد. از طرف دیگر، با توجه به شرایط آب و هوایی مختلف در ایران، هر دو نوع کشت بهاره و پاییزه انجام می‌شود. در مناطقی که تابستان‌های گرم دارند، کشت پاییزه توصیه می‌شود. این نوع کشت در ایران از سال ۱۳۴۲ آغاز شده است و در آن، کاشت چغندر قند در پاییز (از اواخر شهریور تا اوایل آذر) انجام می‌شود و برداشت در بهار صورت می‌گیرد. از طرف دیگر، کشت بهاره از اوایل بهار تا پایان اردیبهشت انجام می‌شود و برداشت آن از اواخر شهریور تا پایان آذر صورت می‌پذیرد.

حتما بخوانید » بهترین بذر چغندر برای کشت حرفه‌ای

مزایای کشت پاییزه چغندرقند

یکی از مزایای کشت پاییزه چغندرقند در مناطق خشک و نیمه‌خشک ایران، کاهش مصرف آب است. زیرا در این نوع کشت، از بارش‌های آسمانی بهره‌برداری بهینه‌تری صورت می‌گیرد و بخشی از نیاز آبی گیاه از طریق بارش‌ها تأمین می‌شود. همچنین، طول دوره رشد بیشتری در کشت پاییزه وجود دارد که باعث توسعه بیشتر تاج پوششی گیاه و افزایش عملکرد آن می‌شود.”

این بازنویسی متن اصلی را در مورد تفاوت‌ها و مزایای کشت چغندرقند بهاره و پاییزه توضیح داده و به صورت مفهومی متن اصلی را بازگو کرده است.

کشت چغندرقند در فصل پاییز

همچنین تنفس گیاه در کشت پاییزه به میزان کمتری نسبت به کشت بهاره انجام می‌شود. این عامل به افزایش عملکرد گیاه چغندرقند کمک می‌کند.

بر اساس پژوهش‌های انجام شده، مشاهده شده است که در کشت پاییزه، گیاهان به محض افزایش دما، سریع‌تر رشد می‌کنند. این به افزایش استفاده از نور خورشید منجر می‌شود که در نتیجه بهبود عملکرد گیاه به دنبال دارد.

کاهش جمعیت آفات و بیماری‌ها در فصل سرما یکی از مزایای دیگر کشت پاییزه است. همچنین، کمترین مصرف علف‌کش‌ها به دلیل کاهش جمعیت آنها در این فصل، هزینه‌های تولید محصول را کاهش می‌دهد.

خرید محصول و ایستگاه‌های قند در هنگام کشت پاییزه خالی‌تر هستند که باعث افزایش دوره بهره‌برداری از این محصول می‌شود.

سخن پایانی

به طور خلاصه، کشت چغندرقند در فصل پاییز نسبت به کشت در بهار دارای مزایایی از جمله مصرف کمتر آب، افزایش عملکرد و هزینه‌های تولید کمتر است. برای مقابله با مشکل ساقه‌رویی چغندر در پاییز، می‌توان از ارقام مقاوم استفاده کرد و با انتخاب ارقام مناسب و رعایت نکات زراعی، از سرمازدگی این محصول در فصل سرما جلوگیری کرد. در صورت داشتن سوالات بیشتر درباره کشت چغندرقند پاییزه، می‌توانید با مشاوران و کارشناسان ما از طریق اپلیکیشن امداد کشاورز تماس بگیرید.