بذر تره

اطلاعات کلی:

تره که بعضا به گندنا نیز شناخته میشود کوچکترین عضو خانواده پیازهای خوراکی است. در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی میروید. در آشپزی از برگ تره بیشتر از سیر و پیاز استفاده میشود چون طعم ملایم تری دارد. تره از جمله سبزی های معروف و خوردنی است که ساقه ندارد و برگ های آن دراز و تا خورده می باشد. تره در درمان تمام عفونت ها و ناراحتی های مربوط به طحال مفید و موثر است. مصرف تره در رفع یبوست دائمی، سوء هاضمه، لاغری، تسکین درد مفاصل و نقرس مفید است.  

تره یا چایو، یکی از سبزی‌های بسیار پرکاربرد در ایران، برای ایرانیان تحویل‌گیرنده‌ی یک سبزی چند منظوره است. تره، یک سبزی بسیار خوشمزه و پرکاربرد است که از خانواده پیازچه‌ها می‌باشد. اگر به دنبال بذری با ویژگی‌های برجسته در میان سبزی‌ها هستید، تره می‌تواند به عنوان انتخابی برتر برای شما عمل کند. خانم‌های خانه‌دار می‌دانند که تره چقدر می‌تواند در تهیه غذاهای خوشمزه به آن‌ها کمک کند. استفاده از این سبزی در پخت آش، سوپ و قورمه سبزی باعث افزایش طراوت و عمق طعم این غذاها می‌شود. همچنین، کوکوهای سبزی که با استفاده از تره تهیه می‌شوند، طعمی بسیار لذیذ و دلپذیر به غذا می‌بخشند. استفاده از تره در ایران تاریخچه‌ای بسیار طولانی دارد و حتی در ضرب‌المثل‌های ما نیز به چشم می‌خورد. این سبزی شباهت‌هایی با پیاز و سیر دارد، اما در طعم و مزه با هر دوی آنها تفاوت دارد.

بذر تره در اصل از آسیا به ایران آمده است. این سبزی به صورت یک گیاه سه‌ساله کشت می‌شود و توانایی مقاومت بسیار بالا در برابر سرما را نیز دارد. ریشه‌های تره به عمق ۶۰ تا ۷۰ سانتیمتری خاک نفوذ کرده و ساقه‌های بزرگی تولید می‌کند تا مقاومت گیاه را افزایش دهد. برگ‌های آن پس از چند بار برداشت، به تدریج پهن‌تر و بزرگ‌تر می‌شوند. این سبزی همچنین پس از رشد، گل نیز تولید می‌کند. بذر تره دارای رنگ سیاه است و طول آن بین ۲ تا ۴ میلیمتر است. ساقه‌های این گیاه نیز نسبت به بقیه سبزی‌ها باریک‌تر هستند و در افزودن طعم و خوشمزگی به غذاها نقش اساسی دارند.

انواع بذرهای تره

تره، همانند بسیاری از سبزیجات دیگر، انواع گوناگونی از بذرها را شامل می‌شود. در ادامه، بررسی کوتاهی بر روی انواع مهم تره صورت می‌گیرد.

تره محلی (Common Chive):

تره محلی یکی از انواع تره است که در ایران بومی است. این نوع تره به صورت متراکم رشد می‌کند و معمولاً در غذاها به همراه خام مصرف می‌شود.

تره شادگان (Garlic Chive):

تره شادگان دارای برگ‌های ضخیم است و به تره عربی نیز مشهور است.

تره فرنگی (Leek):

تره فرنگی احتمالاً معروف‌ترین نوع تره است. این نوع دارای دو بخش است؛ بخشی که در بالای خاک قرار دارد و برگ‌های سبز آن است و بخش سفید ساقه و ریشه آن است. معمولاً این نوع تره برای پخت و پز استفاده می‌شود و مصرف خام آن رایج نیست.

خواص دارویی:

بذرهای سبزیجات مختلف معمولاً خواص متعددی برای سلامتی بدن دارند و بذر تره نیز استثنا نیست. از خواص دارویی این بذر می‌توان به تسهیل گوارش، بهبود پوست، درمان یبوست و کاهش وزن اشاره کرد. تره در خصوص خواص دارویی شباهتی به پیاز و سیر دارد.

مراحل کاشت بذر تره:

کاشت بذر تره به دو روش مستقیم در فضای آزاد و غیرمستقیم در گلخانه انجام می‌شود. در ادامه، مراحل کاشت بذر تره در هر دو روش بررسی می‌شود.

کاشت مستقیم بذر تره:

1. آماده‌سازی خاک بستر:

بذر تره نیاز به ۴ تا ۶ ساعت نور مستقیم خورشید دارد، بنابراین باید یک منطقه از باغچه را انتخاب کنید که در طول روز به این مقدار نور دسترسی داشته باشد. با ترکیب خاک باغچه با کود دامی پوسیده یا کمپوست، شرایط رشد برای تره فراهم می‌شود.

2. کاشت بذر:

قبل از کاشت، بذرهای تره را ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس کنید. سپس می‌توانید آنها را در فواصل ۲ تا ۳ سانتی‌متری در سطح خاک پاشیده و روی آنها لایه نازکی از کود دامی پوسیده بپاشید.

3. آبیاری و نگهداری:

بذرها را تا زمان رشد جوانه‌ها با آب‌پاش آبیاری کنید و از جابجایی آنها جلوگیری کنید.

4. برداشت محصول:

وقت برداشت تره به مرحله کلفت شدن ساقه‌ها بستگی دارد.

کاشت بذر تره به روش غیرمستقیم:

1. آماده‌سازی خاک:

مخلوطی از خاک باغچه، ماسه و کود دامی مناسب برای کاشت تره است.

2. آماده‌سازی ظروف و کاشت بذرها:

برای کاشت به این روش، نیاز به ظروف مخصوص برای کاشت بذر دارید. ته ظروف را از قبل سوراخ کنید و یک لایه نازک سنگ ریزه در انتهای آنها بریزید تا زهکشی انجام شود. سپس آنها را با خاک آماده شده پر کنید و آبیاری کنید تا آب از زیر گلدان خارج شود. بهتر است بذرها را در عمق ۱ تا ۲ سانتی‌متری کاشت کنید و قبل از کاشت آنها را برای ۱

۲ تا ۲۴ ساعت در آب خیس کنید.

3. آبیاری و نگهداری:

مراقبت و آبیاری بذرها مشابه روش کاشت مستقیم است.

نیازهای اولیه برای کاشت بذر تره:

– نور: حداقل ۴ تا ۶ ساعت نور مستقیم خورشید
– دما: هوای خنک
– خاک: خاک هوموسی با زهکشی مناسب
– کود: کود دامی پوسیده
– آبیاری: خاک بذر همیشه باید مرطوب باشد
– منطقه آب و هوایی: سرد
– فصل کاشت: بهار و پاییز
– طول دوره رشد: معمولاً یک یا دو سال
– عادت رشدی: بوته‌ای